Sabaidee Laos!!! :D

~ Vientiane – Vang Vieng – Luang Prabang – Nong Khiaw – Oudomxay - Huay Xai ~

Hoppa weer op naar het volgende land. Heerlijke korte en snelle lucht gehad. Heb deze hele reis nog nooit zo snel en comfortabel gerezen. Met een uurtje zat ik ruim 700km verder op.

Vientiane
Vientiane de hoofdstad van Laos. Zoals veel mensen al zeiden dat er weinig te doen is klopt helemaal. Vientiane is echt een stad met veel grote gebouwen, veel kleine tempels en dat was het wel zon beetje. Het is niet een zon hele grote stad. Binnen één dag kan je het hele centrum in de rondte fietsen.
Ik ben hier dan ook echt alleen gebleven omdat ik een visum voor 3 maanden voor Thailand wilde aanvragen.
Nadat ik mijn paspoort terug had met visum voor Thailand ben ik meteen door gegaan naar Vang Vieng.
Wat wel grappig was is dat ze ’s avonds een groot gedeelte van de hoofdweg afsloten voor verkeerd zodat de mensen hier konden sporten. ’s Avonds stikte het hier dan ook van de mensen, echt leuk bedacht! Zouden ze in meer steden moeten doen.

Vang Vieng
Na ruim drie uurtjes bussen was ik aangekomen in Vang Vieng. Vang Vieng is een klein plaatjes in de bergen. Helaas sloeg het weer ook meteen om na dat ik hier aankwam. Sinds 1,5 maand ging me lange broek, trui en jas weer aan. Het was bewolkt en rond de 15 graden.
Er valt hier van alles te doen qua trekkingen. Ik had hier ook een dag trip geboekt.
’s Morgens gingen we tuben in een cave. Dit wil zeggen dat je in een rubberbandje de grot in ga. De grot was in het water en erg laag dus je kon er ook alleen met een bandje of zwemmend in. In de grot hadden ze een touw bevestigd aan het plafond zodat je door middel hiervan voort kon trekken. Het was die dag al niet erg warm en het water was zowat ijs temperatuur dus dit was wel even door bijten, ik was natuurlijk zo verwend met de temperaturen van de afgelopen weken dus dit viel wel even tegen. De grot was een soort van tunnel en erg toeristische maar wel grappig op zich.

Na een heerlijke lunch en opgewarmd te zijn bij het kampvuur zijn we 9 km terug gaan kanoën naar Vang Vieng. Dit was erg leuk. Samen met een Duitse man deelde ik de kano en gingen we als een speer (omdat we het zo koud hadden). Onze groep van 20 man bestond voornamelijk uit Chinese, Japanners en Zuid Koreanen. De Duitser en ik waren de enige westerlingen. Daarom kregen we vooraf ook uitleg hoe je de kano moest besturen want veel wisten dit niet, dit leverde wel grappige taferelen op. Eenmaal op de rivier was het erg mooi. Heerlijk rustig tussen de bergen door met verschillende stroomversnellingen erg leuk. Halverwege de rit zou ik gaan tuben over de rest van de rivier. Maar omdat het zo koud was en het ging ook nog regenen had ik besloten om maar verder te gaan kanoën. Wel apart want Vang Vieng is eigenlijk een heel rustig dorpje maar door de toeristen is het op sommige plekken best wel party geworden, zo ook langs de rivier kon je met je tube bij verschillende barretjes aanmeren en kon je daar partyen. Hele idee van rust en stilte was daar dan ook in een keer omgeslagen.

Die nacht ben ik met een aantal Nederlanders en de Duitser naar een jungle party hier gegaan. Dit stelde helaas niet zoveel voor, de dj was prut en uiteindelijk begon het ook nog super hard te regen.

De volgende dag was de regen helaas nog niet gestopt en het zou ook voor de komende dagen non stop blijven regenen. Wel jammer want ik had graag nog een mountainbike willen huren om nog wat van de omgeving te kunnen zien, dit zat er dan helaas niet in. Ik heb daarom ook meteen voor de volgende dag de bus geboekt om door te gaan naar Luang Prabang.

Luang Prabang
Ik was blij dat ik mijn bus reis overdag had geboekt en niet ’s nachts want de weg naar Luang Prabang was niet zo heel lang, rond de 200km maar alles was door de bergen, tunnels hebben ze hier nog niet uitgevonden ;).
De wegen waren niet verlicht en we kwamen verschillende vrachtwagens onderweg tegen met pech, zelfs twee vrachtwagens die zich totallos hadden gereden tegen de berg aan.
Prachtige uitzichten dat wel maar na 6 uur geloof je dat ook wel weer. Op een gegeven moment zaten we zo hoog dat we echt in de wolken zaten en het was bok en bok koud!!!
Onderweg in de bergen wel heel veel lokale bevolking gezien die daar in de bergen wonen, dit was wel heel mooi om te zien.

Eenmaal Vang Vieng verlaten te hebben werd het gelukkig wel droog en dat bleef het gelukkig ook. Luang Prabang is een wat groter plaatjes als Vang Vieng en ook best wel toeristische. Het is hier nog wel een stukje frisser. Overdag zo rond de 18/20 graden en ‘s avonds en ’s nachts koelt het hard al naar zeker 10 graden.

In de bus kwam ik een Nederlands meisje tegen waarmee ik de tijd samen hier heb doorgebracht. We hebben hier een fiets gehuurd en wat tempels bezocht en de omgeving verkent. De volgende dag zijn we met een aantal Nederlanders en een Italiaan naar Kuang Si Waterval gegaan dit is een van de grootste en mooiste watervallen van Laos. Het was echt prachtig, grote waterval ergens midden in de jungle en onder aan de waterval verschillende kleine baaitjes met helder blauw water waar je in kon baden (dit niet gedaan want het was voor de verandering weer is ijs koud ;) ).

Hier hebben we de hele middag rond gelopen en eind van de middag hebben we de Mount Phousi beklommen hier midden in het centrum van Luang Prabang. Dit is het hoogte punt midden in het centrum met ja je raad het al een adem benemend uitzicht over de hele stad en de bergen erom heen echt schitterend. Toen besefte ik me ook pas hoe echt midden in de bergen ik hier zit!

In Luang Prabang kwam ik er achter dat ik waarschijnlijk in Vietiane drie nachten lang gebeten ben door bedbugs, eerst dacht ik dat het muggen bulten waren. Maar het bleef maar jeuken en de bultjes zagen er ook anders uit. Wel ranzig idee... maja je kan het niet voorkomen als je op zoveel verschillende plekken slaapt. Ik heb m’n tas helemaal leeg gehaald en al m’n kleren gewassen en nu hopen dat ik ze niet verder mee heb genomen.

De volgende dag nog wat gechilled hier en toen door gegaan naar Nong Khiaw.
Ik had besloten om niet de standaard route van Luang Prabang met de slowboot naar de grens van Thailand te nemen maar om nog wat verder door te gaan naar het noorden. Omdat de drie plaatsen die ik tot nu toe bezocht heb erg toeristische zijn en eigenlijk de “standaard” route van de meeste backpackers is en het leek mij erg mooi om nog wat meer van de natuur en ook de lokale bevolking van dichterbij te zien, vandaar dat ik verder reis naar het noorden en vanaf hier dan langzaam met de bus richting de grens van Thailand zal gaan.

Nong Khiaw
De bus reis naar Nong Khiaw was best kort, 4 uurtjes bussen. De wegen hier zijn het aller slechtste tot nu toe. Op de meeste plekken ligt alles behalve afvalt, of naja eigenlijk helemaal niks, net hoe je het ziet ;). Vooral heel veel zand, los grind en gaten in de weg.

Eenmaal aangekomen in Nong Khiaw had ik al snel contact met twee Franse jongens, een Duitse en een Nederlandse man, we waren die dag allemaal net aangekomen en hadden samen wat geluncht. Onder de lunch besloten we om naar het Nongkhiew Viewpoint te gaan. Dit is het hoogste punt hier in Nong Khiaw waar je heen kan lopen/klimmen. Het punt ligt op 2 km hoogte en de weg er heen zou ongeveer 1,5 uur lopen zijn. Ik dacht dat het wel mee zou vallen en dat ze de doel wat overdreven. Maar de klim naar boven was behoorlijk pittig. Het uitzichtpunt was boven op een berg, dus dwars door de jungle gingen we de berg op. Er was dan wel een soort van pad aangelegd en met een schep op sommige stukken een soort van trap in de modder uitgespit, anders kon je ook niet naar boven komen. Uiteindelijk na één uur klimmen, klauteren en zweten waren we boven aangekomen. Het uitzicht was hier echt SUPER!!! Vanaf hier konden we het hele dorp zien en de omgeving erom heen. Vanaf hier kon ik meteen zien dat het dorpje niet veel voorstelde. Nong Khiaw is ongeveer 1,5km lang.

Nong Khiaw is echt een heel rustig klein dorpje waar tot nu toe de toerisme nog niet heel ver ontwikkeld is. Dit maakt het dorpje wel erg fijn. Heel veel mooie natuur hier en ook kan je in dit dorpje nog goed zien hoe de lokale bevolking leeft, erg leuk!
’s Avonds om 10 uur gaat het hele dorp slapen en gaat dus alles dicht.
Het is hier trouwens nog weer wat kouder. Overdag rond de 20/25 graden en ’s nachts komt het onder de 10 graden. Gelukkig had ik een chille (ijskoude) kamer hier met twee super dikke dekens :D.

Alles waar ik voor kwam in Nong Khiaw heb ik gevonden! Natuur, cultuur en rust!!! Echt een heel fijn dorp ik heb hier heerlijk gerelaxt. Beetje gewandeld, hardgelopen en heb overigens nog de Pathok Cave bezocht. Deze werd in de Vietnam oorlog gebruik om te schuilen.

Tot nu toe heb ik hier wel mijn mooiste duurloop kunnen maken, althans noem het meer heuveltraining ;). Ik had een prachtig onverhard weggetje langs de Mekong Delta gevonden en na veel heuvels en bochten kwam ik prachtige uitzichten tegen en tenslotte kwam ik ook nog in een heel lokaal dorpje uit! Echt super leuk was dit.
Allemaal van die houten huisjes met mensen die zich aan het opwarmen waren bij kampvuurtjes en kinderen die buiten speelde en me vrolijk begroeten echt onwijs leuk.

Oudomxay
Na vier hele dagen chillen hier ben ik doorgegaan naar Oudomxay. De dag verliep alles behalve soepel. Het begon allemaal op het bus station in Nong Khiaw. Ik mocht geen busticket kopen naar Oudomxay, dit zou last minute wel geregeld worden. Uiteindelijk 5 minuten voor de bus vertrok werd er vermeld dat de bus naar Oudomxay niet ging want er waren maar 3 mensen die die kant op gingen, te weinig dus.
Er werd gezegd dat ik een bus kon nemen naar Pak Mong (plaatsje op weg naar Oudomxay) en vanaf daar naar Oudomxay.
Zo gezegd zo gedaan, eenmaal in Pak Mong moesten we ruim 2 uur wachten op de volgende bus, naja oké kan gebeuren. Uiteindelijk om 14:30 uur kwam de bus, helemaal vol geladen!!! Nee helaas jongens geen plek en bus ging weer. We zouden de volgende bus om 21:00 uur kunnen nemen. Hier waren we het niet mee eens!
Vervolgens kon er al snel een privé busje geregeld worden voor ons maar wel dubbele prijs. We voelde ons best genaaid. Eerst gaat de bus niet, dan tijd wachten en vervolgens is de volgende bus vol en dan de dubbele prijs rekenen. Maar echt een andere optie was er niet, want we wilde door en niet nog meer wachten.

Dus toch maar de privé bus genomen, met 5 man gingen we eindelijk door naar Oudomxay. De weg was zwaar en zwaar verrot. Ze waren de weg aan het renoveren en hij lag letterlijk helemaal open, heb ik m’n hele leven nog nooit zon slechte weg gezien.
Toen de avond viel kwamen we gelukkig eindelijk aan in Oudomxay. Hier werden we vervolgens nog een keer opgelicht door de tuktuk driver en wat hotel eigenaren.
Uiteindelijk heb ik samen met een Frans man een goedkoper hotel weten te vinden in het oh zo verlaten Oudomxay, eentje die dicht bij het busstation was zodat we de volgende ochtend meteen door konden gaan. Want ik wilde tenslotte naar de grens van Thailand en de Frans man wilde ook verder naar het noorden.

Huay Xai
De volgende dag liep het allemaal een stuk beter. ’s Ochtends gewoon de bus gepakt en eind van de middag kwam ik aan in Huay Xai (Dit is het grens plaatsje van Laos).
Hier een nachtje gebleven en de volgende ochtend de grens over gegaan naar Thailand!!! :D.


In het begin kon ik niet zo genieten van Laos en kon ik hier ook niet echt mijn draai vinden, Vientiane, Vang Vieng en Luang Prabang waren toch wel erg toeristisch.
Gelukkig heeft dat op het laatste moment in Nong Khiaw alles veranderd.
Ik heb toch de pracht van dit land kunnen zien en heb daar erg genoten! :)

Laos was echt het land van het chillen!!!
Laotianen hebben als levensmotto denk ik ook: “liever te laat als gestrest”.
Want alles gaat hier rustig aan en is absoluut geen haast.

Kop chai lai lai (Bedankt) weer voor het mee lezen :).